O książce: 2015 / "Eduard Limonow kontynuuje listę swoich zmarłych Łamiąc nakazane tabu (o zmarłych - albo dobrze, albo nic). i zasad politycznie poprawnych mięczaków, nie ma pogardy dla zmarłych i prosi ich tak, jak prosiłby żywych - oddaje cześć bohaterom, potępia niegodnych z najwyższym stopniem pogardy, przechowuje w pamięci Limonowa albo „. gorąco” czy „zimno” – w jego martyrologii nie ma miejsca na „ciepło”. Książka ostra, wściekła, pogodna.."